Надя Волчко

Надя Волчко
Датум народзеня	25. априла 1934.
Датум упокоєня	31. юлия 1983 (49)
Державянство	югославянске
Школа	Ґимназия, Сримска Митровица
Универзитет	Академия применєних уметносцох, Беоґрад
Период твореня	1956—1983.
Жанри	Таписерия
Похована	На руским теметове у Беркасове.
Припознаня	Єй мено у Шветовей енциклопедиї таписериї

Надя Волчко (*25. април 1934—†31. юлий 1983), подобова уметнїца, фах таписерия.

Биоґрафия

Надя Волчко народзена 25. априла 1934. року у Беркасове. После закончених нїзших класох основней школи у Беркасове, висших у Шидзе и Ґимназиї у Сримскей Митровици (1953), Надя одходзи до Беоґраду на студиї на Академиї применєних уметносцох. Од першого дня студийох вона почала з уметнїцку активносцу, а остатнїх рокох студийох ше дефинитивно опредзелєла за обласц таписериї. Дипломовала на Академиї применєних уметносцох у Беоґрадзе. Специялизовала таписерию.

Робела як дизайнер текстилу у вельких индустрийних комбинатох у Ґнїлану, Дервенти, Шиду и Ґрделици. У шлєбодним чаше Надя нєпреривно творела, виглєдовала, надбудоовйовала свойо знаня о таписериї як уметницким виразу.

После даскелїх самостойних и ґрупних виставох, Надя Волчкова 1964. року постала член Здруженя подобових уметнїкох применєней уметносци Сербиї.

На студийних виглєдованьох була у Паризу, Лозани, Цириху, Женеви, Заґребе, Новим Садзе.

Самостойни и заєднїцки вистави мала у Беоґрадзе, Сараєве, Новим Садзе, Осєку, Опатиї, Заґребе, Цириху, Женеви, Паризу, Зекинґену, Минхену, Лозани, Руским Керестуре. После каждей вистави Надїї Волчковей критичаре ше складали у єдним: єй таписериї надвишовали конвенционални циль декоративного, украсного предмета хторому циль украшиц одредзену просторию або його практичне хаснованє еґзистовац, оплемєнїц зоз гармонию фарбох и линийох. Кажда єй таписерия своєродна поезия. Полноцне слунко, таїнствене полноцне слунко, чийо одблїски моцно чувствовала, водзело ю на нєлєгки и за других дзекеди нєпохоплїви драги на хторих ше одрекла шицких радосцох звичайного, мирного живота, даруюци свойо моци, и духовни и физични, творчосци за хтору жила. Робела кельо єй здравствени стан допущовал, а сцела нєпреривно робиц, жадала вельо робиц. Тото цо зробела находзи ше у (приватних) збиркох у Беоґрадзе, Женеви, Паризу, Франкфурту, а єдна часц остала у єй обисцу у Беркасове. То таписериї хтори набаржей любела: Полноцно слунко (на хторей виткала слова рускей народней писнї Нє зрубуй, нє сцинай), Ода слунку, Любим це жовте и други.

Як професорка подобового воспитаня Надя Волчко робела у Ґимназиї у Шидзе. И у тим периодзе вона виглєдовала сущносц таписериї та путовала до блїзковосточних жемох Либан, Сирия и Єгипет упознац як природно наставаю таписериї. У валалє Гарпания, у Єгипту, вона упознала методу твореня таписерийох без предходней скици або рисунку на картону, упознала як наставаю таписериї директно зоз шерца, зоз души особи хтора ю твори. Питала ше теди яке то богатство духа и знаня технїки потребне же би ше на таки способ творело таке уметнїцке богатство и тримала же тото, таки талант, то ровне таланту найвекших поетох у швеце литератури.

Под час єй педаґоґийней роботи у шидскей Ґимназиї єй здравствени стан ше погоршал та Надя Волчко пошла до пензиї.

Мено Надї Волчко ше находзи у Шветовей енциклопедиї таписериї.

Надя Волчко умарла 31. юлия 1983. року у шпиталю у Беоґрадзе, у 49. року живота. Похована є на беркасовским руским теметове.

Ґалерия

Надя Волчко

Литература

Надя Волчко (1934-1983): Таписерия хтору вредзи любиц, Studia Ruthenica, Дружтво за руски язик, литературу и културу, Нови Сад, 2001-2003, ч. 8, б. 84

Вера Радивойков: Моя приятелька Надя, або траґедия уметнїка, Studia Ruthenica, Дружтво за руски язик, литературу и културу, Нови Сад, 2001-2003, ч. 8, б. 86

Мирослав Цирба: Надя Волчко - Зарї полноцного слунка, Studia Ruthenica, Дружтво за руски язик, литературу и културу, Нови Сад, 2001-2003, ч. 8, б. 87

Ґрупа авторох, Подобова творчосц Руснацох, Друштво за руски язик, литературу и културу, Нови Сад, 2003, б. 27.