Михайло Макай

о. Михайло Макай
Михайло Макай (1977. року)
Народзени	28. октобра 1922.
Умар	6. януара 2000. (78)
Державянство	Кральовина Югославия, югославянске
Язик творох	руски, українски, сербски
Школа	Ґимназия Вербас, Вараждин и Ужгород
Универзитет	Богословски студиї Ужгород, Калоча, Дяково и Заґреб
Период твореня	1948—1998.
Жанри	священїцтво, хороводство, редакторство, публицистика
Поховани	у Руским Керестуре

о. Михайло Макай (*28. октобер 1922—†6. януар 2000), священїк, редактор, хороводитель, културни и дружтвени дїяч.

Биоґрафия

Йовґен Медєши, познєйше учитель, и Михайло Макай, познєйше священїк, на школованю у Ужгородзе 1943. року

Михайло Макай започал свой живот 28. октобра 1922. року у Руским Керестуре. Народзел ше у численей фамелиї як остатнє, дзевяте дзецко Михала и Мариї нар. Маґоч. Основну школу закончел у Руским Керестуре, а до ґимназиї ходзел у Вербаше, Вараждинє и Ужгородзе, дзе и матуровал. Богословски студиї Михайло Макай започал у Ужгородзе, предлужел у Калочи и Дякове, а докончел у Заґребе. За священїка го 18. юлия 1948. року пошвецел дяковецки римокатолїцки владика Антун Акшамович.

Перша душпастирска служба од 1949. до 1955. року була му на парохиї у Жумберку. Потим два роки бул у Крижевцох секретар владики Гавриїла Букатка, а вец три роки духовнїк богословох у Грекокатолїцкей семинариї у Заґребе и капелан заґребскей парохиї. Од року 1960. по 1962. пошол до Риму на постдипломски студиї у Институту за духовносц. По врацаню з Риму о. Михайло Макай меновани за каноника-кустоса у Крижевцох а источасно предлужел зоз окончованьом длужносци священїка и капелана у Заґребе. Року 1966. року о. Михайло Макай послати за пароха до Руского Керестура и бул меновани за викара Бачкого викарияту, а 1. януара 1969. року за викара Войводянского Викарияту. О. Михайло Макай любел музику и шпиванє. Гоч нє мал окремне музичне образованє, сам научел ноти и грац на гармоники и ґитари. Шицко тото му помогло же би могол водзиц хорске шпиванє, перше у Крижевцох и Заґребе. У Руским Керестуре обновел церковни хор св. Миколая, спочатку мишани, вец хлопски, зоз котрим сам дириґовал, а хор виступал на рижних церковних святочносцох, аж и у иножемстве.

Редактор значних виданьох

О. Михайло Макай, млади священїк, и його мац Мария хтору вон барз почитовал, 1946. року

О. Михайло Макай бул насампредз священїк и духовна особа, и як таки зохабел глїбоки шлїди у живоце Грекокатолїцкей церкви у дакедишнїм Крижевским владичестве. А насампредз, парох Макаї, як го звичайни людзе волали, глїбоки шлїд зохабел у шерцох людзох, найвецей своїх Керестурцох, дзе бул парох полни 32 роки. У своєй душпастирскей роботи источашнє дал вельке доприношенє и у видавательстве, у музичним, културним и дружтвеним живоце.

Зохабел о. Макай и материялни памятки, а то штири здания цо их збудовал коло церкви и коло церквочки Водици: вельку салу у церковней порти, хижу на єден поверх у парохиялним дворе, капеланию зoз двома квартелями коло парохиї и хижу на поверх у Водици. Опробовал ше як редактор у видавательней дїялносц церкви у цеку седемдзешатих рокох.

Од 1966. року парох Михайло Макай видал коло пейдзешат кнїжки, кнїжочки, брошури, скрипти и рижни публикациї. Добру часц тих текстох вон сам написал, вельо зложел, вельо преложел з других язикох. Перша кнїжка котру о. Михайло Макай написал и видал, бул катакиз под назву Моя вира, вишол 1965. року, а умножени є на циклостилу. Велька драгоциносц и комплет катакизмох на руским язику, у котрим дзевец окремни кнїжочки. Ґу свойофайтовим учебнїком припадаю и молитвенїк Отче наш (1970), кнїжочка Закон Божи (1975), даскельо дробнєйши кнїжочки зоз текстами хресней драги, дзевятнїцох, колядох, церковних писньох. Єст и єденац скрипти цо их о. Макай видал на циклостилу за потреби Центра за богословску културу у Новим Садзе.

Окремни опус хтори Михайло Макай порихтал творя Християнски календари, збирка од 24. рочних кнїжкох. Перши календар вишол 1968. року (за 1969. рок). Порихтал и видали 16 Християнски календари на українским язику (1977–93). На тих вецей як три тисячи бокох вельо того було публиковане. Тот календар у спомнутим периодзе бул єдина можлївосц публиковац статї вирского и релиґийно-наукового змисту.

О. Михайло Макай пензионовани 1998. року а умар 6. януара 2000. року у шпиталю у Новим Садзе. Поховани є у Руским Керестуре.

Литература

Миз Р. Живот чече и капка. История парохиї у Руским Керестуре. Нови Сад, 2010.

Вонкашнї вязи

• Од Календара по Енциклопедийни прегляд и Святе писмо, вебсайт НВУ Руске слово, 8. юлий 2019.

• 100 роки од народзеня о. Михайла Mакая, Рутенпрес, 26. октобер 2022.

• Макай Михайло, Енциклопедія Сучасної України