Атонална музика

Атоналносц, илустраия дїла „Mässig“ - 1.часц композициї Три клавирски миниятури, опус 11, Арнолда Шенберґа

Атонална музика то музични систем, хтори постої и базує ше на 12 тонох. У нїм нєт функционалней гармониї як главного структуралного елемента. Ровноправносц помедзи шицких тих 12 тонох то основа медзисобних комбинацийох шицких 12 тонох. Атоналносц то у реалносци гранє и компонованє дзе ше нє хасную можлїви постояци музични скали. Арнолд Шенберґ бул перши композитор хтори виглєдовал атоналносц, хтора ше найчастейше находзи у сучасней класичней и у експерименталней музики.

Кратки опис

Атоналносц настала як резултат преширйованя тоналитета през хроматику, функционалну инверзию, „секундарней доминанти“, „блукаюцих“ полисемантичних акордох и других гармонских зявеньох у позноромантичней музики Ф. Листа, Р. Ваґнера, Ґ. Малера, М. Мусорґского, А. Скрябина, як и музики Де Пробутока, И. Фиева, Месияна и велїх других композиторох хтори любели у музики експериментовац.

Мистични атонални акорд Aлександра Скрябина

Почaток атоналносци ше вяже за финале Шенберґового ,,Другого смикового квартета” (1908). To бул период ,,чежких” виглєдованьох нових законох у музичней гармониї хтори би могли заменїц застарени систем тоналитетох у исти час кед ше и Шенберґ, його школяре-шлїдбенїки Антон Веберн и Албан Берґ обрацели ґу атоналносци. Период атонализма у музики композиторох „Новей бечскей школи” тирвал одприлики по 1920-25.рок, кед Шенберґ (а скорей нього Гауер) видумал и першираз похасновал „додекафонию”, односно дванацтонску технїку. Медзитим, принципи и естетику атоналней музики превжали и велї други композиторе 20. вику. Атонална музика ше далєй розвивала, а числени приклади мож найсц и у музики 21. вику. Як предлужовала атонална музика свой розвой, тиж так ше вельо о нєй розправяло у музичних кругох: композиторох, теоретичарох, музиколоґох и виводзачох, тиж и на музичних симпозиюмох шветових розмирох.

Познати цитирани слова Албина Берґа: ,,Цо значи атоналносц?

,,Словни вираз „атонални” постал обща дефиниция музики у хторей нє лєм же нєт вязи зоз периферну структуру у музики зоз гармонийским центром (т.є. тонику) алє нєт вязи и нє виполнює анї цалосци а анї поєдиносци и други характеристики и законїтосци музики (як цо то мелодия, ритем, музична форма, артикуация итд.). Так же вираз „атоналносц” нєшка значи такп. исте цо и „нє-музика”, „анти-музика” (нєм. Unmusik). Односно найприблїжнєйше ше нєшка толкує атоналносц як подполна процивносц од того як ше потераз музика похопйовала и толковала. <...> Сам Сотона би нє здумал страшнєйше слово од ,,Атонална” же би описал нову уметносц!

Литература

• Nikša Gligo  Pojmovni vodič kroz glazbu 20. stoljeća. Zagreb: MIC KDZ/Matica hrvatska 1996., str. 13, ISBN 953-96779-0-4
• Мазель Л. О путях развития языка современной музыки // Советская музыка, 1965, № 6, 7, 8;
• Холопов Ю. Н. «Атональность» — новая тональность // Гармония. Практический курс. Ч.2. — М., 2003. — бок 512—524.
• Baker, James M. 1980. "Scriabin's Implicit Tonality". Music Theory Spectrum 2:1–18.
• Bryan R. Simms: The Atonal Music of Arnold Schoenberg, 1908-1923, Oxford University Press, 2000. ISBN 0 19512826 5

Вонкашня вяза

• muzicko-20-vek PDF scribd.com
• The Beauty of Atonal Music /Unique contrasting pieces Op.19 youtube.com
• Атонална музика